Hayatın Tam İçinden

   Hayatın içi yaşadığımızdan çok daha farklı. Onların kaldıkları yerler check-in yapılan yerler değil. Düşünceleri sadece duvarlarda yazmıyor. Belki hepimizden çok şey bildikleri için sokakta hayatın içinden çıkamamışlardır. Sorsan hepsinin doğrusu var. Değiştirmeyecekleri doğruları var. Ne parayla ne güzel bir hayatla. Onlar doğrularına inandıkları için sokakta.
   Sohbetleri doyumsuz, anlattıkları romanlara konu olacak cinsten. Bu insanlar hayatın tozunu yutmuş, yutmak zorunda kalmış.
   Askerden yeni dönmüştüm taksimde biraz eğlenmiş eve dönüyordum benden bir lira isteyen tinerciyle hayatlarına girmiştim. O gece bende beyoğlu'nun sokaklarında dolaşmıştım. Askerde gördüğüm kısa dönem fakülte mezunlarından daha düzgün Türkçeleri, çocukluk arkadaşım kadar içten, son lokmasını paylaşacak kadar cömert insanlardı aslında. Bir tanesi sürekli bende çalışıcam bırakıcam bu hayatı bıktım para kazanmak istiyorum deyip duruyordu ama herkezin kapısı önyargıları yüzünden kapalıydı. Açılması çok zor kapılardı. Destek olacak kimselerde yoktu boş sokaklardan başka.
   Diyeceğim şu ki o sokakta kalan insanların asıl yerleri çok daha başka yerler, hakettikleri çok daha iyi yaşam şartları ama yok. Hiçbir zaman olmayacakta.
   Ben tutmuş burda birşeyler yazıyorum 3 veya 5 kişi okuyor eğer onların birşeyler yazma imkanı olsaydı onların yaşanmışlıkları bende olsaydı onların hayatları bir sayfaya dökülebilseydi...