Ağlayan Melek

 Üzmüşsünüzdür dünya güzeli meleğinizi. Bi kusur işlemiş bi halt yemişsinizdir işte. Ya gururunu kırmışsınızdır ulu orta, ya bi hatunu kesmişsinizdir onunla yanyanayken. Eve gelirsiniz. Çok doludur, belli etmemeye çalışır ama fırsat kolluyordur sitemini kusmak için, başlayıverir hiç olmadık bi anda, çarpar suratınıza yediğiniz naneleri, boğazı düğümlenir, gözlerini kaçırır konuşurken, ağlamayacaktır, söz vermiştir kendine. Fakat dayanamaz sizi çok seviyor nasıl ağlamasın.

   
Dökülüverir ahu gözlerinden inci gibi gözyaşları. İki elinizle yanağından tutarsınız, kafasını çevirir, sırma saçlarına parmaklarınızı dolarsınız dinle bebeğim dersiniz büker boynunu, kafasını sallar yavaşça hayır dercesine, omzuna dokunursunuz, o kadar masumca çeker ki ellerinizi omzundan hala sizi kırmamak derdindedir. Arkasını döner, gitmeye yeltenir, tutarsınız ince belinden, alıverirsiniz karşınıza, yapışıverisiniz dudaklarına, 

ıslak yanakları yanağınıza, tuzlu gözyaşları dudağınıza değer, dudakları konuşur,  dudaklar kavga eder o andan sonra. Küs kalamaz, barışır. Koltukta uyuyakalırsınız biraz sonra. Gelir üstünüzü örter.

Melektir o.